مصاحبه با هنرمندان، قسمت اول (Hicham Habchi)

کجا بزرگ شدید؟ از چه سنی به فکر پیوستن به رشته هنر افتادید؟

من در کازابلانکا، در کشور مراکش به دنیا آمدم و همانجا بزرگ شدم. نقاشی را از سن نسبتا کمی شروع کردم، در اوقات فراغتم کمیک می‌خواندم و بازی‌های ویدیویی انجام می‪دادم. سرگرمی‌هایم به سرعت تبدیل به یک علاقه شدند و این علاقمندی به یک شغل و حرفه هنری واقعی تبدیل شد.

هنرستان رفتید یا خودآموز یاد گرفتید؟ چطور پیشرفت کردید؟

من در زمان دبیرستان در رشته هنر تحصیل کردم و بعد از آن، دیپلم در زمینه طراحی چندرسانه‌ای و سه‌بعدی / گرافیک گرفتم. رشته  هنر اولین گام در مسیر پیشرفت من برای کمک به ساخت و توسعه پایه های هنری‌ام بود. با این حال، بخشی از داستان زندگی‌ام خودآموز هم بود، مثل طراحی کمیک و طراحی شخصیت، چون طراحی شخصیت در آن زمان موضوع هنری جدیدی بود.

همیشه در مسیر هنری خود مورد حمایت قرار گرفتید؟ یا برای اینکه خانواده و دوستانتان شما را درک کنند، به مشکل می‌خوردید؟

همانطور که در آخرین پاسخم اشاره کردم، زمانی که به دنبال یافتن یک حرفه هنری بودم، چالش پیش رویم این بود که چیزی در هنر یاد بگیرم و کانسپت اولین موضوع بود و به این دلیل که در آن زمان یک پدیده هنری جدیدی بود. خانواده‌ام واقعاً در انتخاب هنر به‌عنوان شغل از من حمایت کردند ، و به من کمک کردند تا این اشتیاق را در سطح آکادمیک و حرفه‌ای پیش ببرم.

بیشترین چیزی که روی روند پیشرفت شما تاثیر داشت (هنرمندان، فیلم ها، کارتون ها، کمیک ها و...) چه بود؟

مشخصاً مواردی مانند بازی‌های ویدیویی، کمیک/مانگا، و انیمه/سریال‌های انیمیشنی تأثیر زیادی بر سبک هنری من در روند پیشرفت داشتند. همه این ارجاعات فرهنگی روی کارم تأثیر داشتند و معتقدم در سبک هنری من به شدت منعکس شده است.

آیا در دوران کودکی موضوع مورد علاقه ای برای طراحی داشتید و یا هنوز هم دارید؟ اگر دارید، چه نکته بخصوصی از آن به خاطر دارید؟

وقتی بچه بودم همیشه مجذوب کمیک بودم، کمیک های باحال زیادی از دی سی، ایمیج و مارول و... جمع می‌کردم و این علاقه به مرور تبدیل به  ساختن و خلق شخصیت‌های تازه با لباس، سبک و قدرت‌های جدید شد. چیزی که این کار را بخصوص جلوه می‌دهد، همین تغییر مسیر یک طرفدار ساده به یک هنرمند با تجربه است که طراحی شخصیت، تصویرگری، کارهای کمیک و تصمیمات هنری را برای برندها و نهادهای معروف انجام می‌دهد.

روش  شما در خلق آثار هنری چیست و بفرمایید ابزار مورد علاقه شما چیست؟

قطعا بخش کشف خلاقیت را بیشتر دوست دارم! خلق شخصیت‌های جدید همیشه مستلزم نوعی تحقیق بصری است که شامل ایجاد بارش فکری می‌شود. خلق یک اثر هنری همیشه یک کار چالش برانگیز است، به پشتکار و تلاش زیاد نیاز دارد.

من در واقع یک ابزار مورد علاقه ندارم زیرا بسته به نتیجه نهایی مد نظر از ده‌ها ابزار  استفاده می‌کنم. من معتقدم خلاقیت قوی‌ترین داشته‌ای است که می‌توانید در هنر استفاده کنید، ابزارها مکملی است برای شکل‌دادن به ایده‌های جالبی که در ذهن دارید!

کدام بخش از فرآیند خلاقانه طراحی، سرگرم کننده ترین و آسان ترین و کدام بخش سخت ترین است؟

من معمولاً فرآیند خلاقیت را دو روی یک سکه نمی‌دانم، خلاقیت در پروسه همیشه سرگرم‌کننده است، مخصوصاً زمانی که وارد عمق ماجرا می‌شوید و قلمروهای جدیدی را در حیطه هنری خود کشف می‌کنید. با این حال، ممکن است یک عامل چالش برانگیز پیش بیاید که گاهی شما را از آن فرآیند خلاقانه خارج ‌کند: کمبود پشتکار یا احساس خستگی ممکن است گاهی اتفاق بیفتد و می‌تواند منجر به یک آرت بلاک شود. این ممکن است در مسیر حرکت شما مشکل ایجاد کند.

یک روز معمولی برای شما چطور می‌گذرد؟  و افرادی که با آنها کار یا همکاری می‌کنید، یا زمان خلاقیت پردازی خود را با آنها به اشتراک می‌گذارید چه کسانی هستند؟

یک روز ایده آل، روزی است که با یک ایده کوچک و اساسی شروع شود و به یک همکاری بزرگ با یک تیم خلاق تبدیل شود که در نتیجه آن بتوان با گروهی از افراد با استعداد کار کرد. این امر همیشه به یادگیری بیشتر کمک می‌کند و فرصت گفتگو و به اشتراک گذاشتن ایده‌ها و همکاری با دیگر هنرمندان و ذهن‌های خلاق را ایجاد می‌کند.

از دیگر هنرمندانی که با آنها کار کرده اید یا کارهایشان را دیده اید چه چیزهایی یاد گرفته اید؟

من یاد گرفتم که در راهم استوار باشم و از یک ریتم کاری خاص استفاده کنم که به پیشرفت و ارتقاء سطح من کمک می‌کند. من این شانس را داشتم که با بسیاری از هنرمندان دیدار کنم، آنها همکاران با استعدادی هستند که در نهایت به دوستانم در این صنعت تبدیل شدند، تعدادشان خیلی زیاد است و نمی‌شود همه آنها را نام برد، اما تک تک این افراد تأثیر زیادی در سفرهای هنری، سلیقه شخصی و سطح حرفه‌ای من گذاشتند.

چه چیزی تا به حال طراحی کرده‌اید که خیلی به آن افتخار کنید؟

طرح ها و پروژه‌های زیادی هستند که به آنها افتخار می‌کنم. من واقعاً نمی‌توانم به یک مورد خاص اشاره کنم چون حس می‌کنم هر پروژه، چالش جدیدی است که می‌توان از آن درس گرفت و به شما کمک می‌کند تا تجربه و مهارت‌های جدید بیشتری کسب کنید.

آیا هدف شغلی بلند مدتی دارید؟ پروژه رویایی شما چیست؟

قطعاً دوست دارم یکی از پروژه‌های در حال انجام خودم را در صورت داشتن بودجه (و کنترل کامل خلاقیت‌ها)  توسعه ببخشم و آن را تبدیل به یک بازی، سریال انیمیشنی یا کتاب کمیک کنم . کار بر روی یک داستان، ساختن شخصیت‌های متعدد و تعریف‌کردن یک دنیا برای زندگی آنها یکی از خفن‌ترین چیزهایی است که می‌توانم از منظر هنری به آن فکر کنم.

کدام برای شما مناسب‌تر است؟دورکاری با یک شرکت یا فریلنس و چرا؟

من هر دو را تجربه کردم و دورکاری را به جای کار فریلنس ترجیح می‌دهم، زیرا می‌توانید بیشتر روی جنبه هنری و خلاقانه تمرکز کنید و سبک ها و طراحی شخصیت‌ها را همراه با تیم پیش ببرید، تا اینکه به عنوان  شرکت شخصی خودت چند کار را همزمان با هم انجام دهید، که این نیز می‌تواند منجر به ایجاد خستگی در کار شود.

به هنرمندی که دچار آرت بلاک شده چه توصیه‌ای می کنید؟ چگونه تخیل خود را تقویت می‌کنید و خود را خلاق نگه می‌دارید؟

توصیه من به هنرمندانی که به صورت مداوم آرت بلاک دارند این است که به خودشان اجازه دهند که اشتباه کنند و برای شارژ دوباره بدن و ذهن خود استراحت کنند. امروزه برخی از هنرمندان دوست دارند برای پیشرفت سطح هنری یا راضی نگه داشتن مخاطب، از خود بیش از حد کار بکشند و این می تواند در دراز مدت به خلاقیت آنها آسیب برساند. هر هنرمند سرعت پیشرفت خاص خود را دارد، می‌توانید کار دیگری انجام دهید و جنبه‌های مختلف خلاقیت و ابزارهای متفاوت را امتحان کنید. قدم بزنید، از مکان‌های جدید دیدن کنید…. کاری را که دوست دارید انجام دهید!

کانسپت آرت، انیمیشن، تصویرسازی، کمیک، باقی را شما بهتر می‌دانید. مشاغل بسیار زیادی وجود دارد ولی وقتی خیلی جوان هستید، فقط یک چیز مد نظر شماست: شما فقط عاشق نقاشی هستید. به نظر شما یک جوان برای تصمیم گیری درست در انتخاب مسیر هنری چه نکاتی را باید در نظر بگیرد؟

 کاملاً درک می‌کنم. من همیشه از شخصیت‌های فیلم‌ها، بازی‌ها و کمیک‌ها الهام می‌گرفتم، با اینکه نمی‌دانستم مسیرهای حرفه‌ای هنری بسیار متفاوتی وجود دارد، ولی می‌دانستم که می‌خواهم شخصیت‌های جذابی را با زیبایی‌ خاصی ترسیم کنم: شخصیت‌های قهرمانی که با ژست های خفن به تصویر کشیده می‌شوند، که قدرت های فوق العاده‌شان را در شهر های مدرن یا فانتزی نشان می دهند. در آن زمان این تخیلاتم واقعاً آنقدر کامل نبود، اما من قبلاً این حس را در وجودم داشتم، و می‌دانستم که این حسی  بسیار قوی است و برای رسیدن به آن به تمرین بیشتری نیاز داشتم. بنابراین پیشنهاد من برای نسل جدید هنرمندان این است که از خود بپرسند: حسم چه می‌گوید؟ چه چیزی روزانه به من الهام می‌شود؟ این به شما کمک می‌کند تا مسیر شغلی خود را شکل دهید و به شما قدرت می‌دهد تا به اهداف هنری خود برسید.

مترجم مقاله: محیا اصفهانی

منبع: https://characterdesignreferences.com/blog-interviews-6/hicham-habchi