اوسامو تزوکا  در 3 نوامبر 1928 به دنیا آمد و در 9 فوریه 1989 درگذشت، اما اینکه چه اتفاقی دراین بین افتاد است که اهمیت دارد.

اگر چه او فقط شصت سال کوتاه را با ما گذراند، اما کاری که با زمان خود انجام داد واقعاً شگفت‌انگیز است. یک پسر لاغرمردنی از یک شهر کوچک که به عنوان یک قصه گو، یک سرگرم‌کننده، یک مبتکر، یک پزشک، یک تاجر، یک انیمیشن ساز، یک هنرمند، یک سفیر حسن نیت، یک مربی، یک الهام بخش و یک نماد فرهنگی بزرگ شد... و این تنها نیمی از داستان است.

تزوکا خیلی زود به نقاشی روی آورد او به قدری پرکار بود که مادرش اغلب مجبور می‌شد بسیاری از دفترهایش را پاک کند و دوباره استفاده کند تا بتواند پابه‌پای نیازهای پسرش پیش برود.

هنگامی که او وارد مدرسه ابتدایی شد، تمام آن تمرینات طراحی بسیار مفید واقع شد. در ابتدا اوسامو جوان که هیکل به اصطلاح "ورزشکاری" نداشت توسط همکلاسی هایش مورد تمسخر قرار می‌گرفت. با این حال، توانایی طبیعی او در داستان گویی به سرعت خود را نشان داد و تزوکا به زودی برای مانگاهای تازه کارانه خود بسیار محبوب شد و اغلب از همکلاسی‌هایش سفارش می‌گرفت. خوشبختانه، این استعدادها توسط والدینش و همچنین چند معلم دلسوز در زمانی که طراحی مانگا توسط بسیاری به عنوان اتلاف وقت بیهوده تلقی می‌شد، پرورش یافت و حتی تشویق شد.

در سال 1944، زمانی که تلاش‌های جنگ در ژاپن ناامیدانه‌تر شد، تزوکای شانزده ساله، با وجود اینکه هنوز در دبیرستان بود، به خدمت تمام‌وقت در یک کارخانه نظامی فراخوانده شد. زمانی که در آنجا کار می‌کرد، از هر لحظه ممکن برای نقاشی استفاده می‌کرد - چیزی که اغلب باعث خشم سرپرستان او می شد. با این حال، همکارانش از تلاش‌های او قدردانی کردند.

یکی از مکان‌های مورد علاقه او برای مخفی شدن و نقاشی کشیدن دستشویی بود، جایی که مانگای او که روی دستمال توالت کشیده شده بود، می‌توانست در خلوت از آن لذت ببرد. در حقیقت، سال های جنگ تأثیر عمیقی بر اسامو تزوکا گذاشت. او که از نزدیک شاهد وحشت‌های بمباران آتشین اوزاکا بود، هرگز ظرفیت بشر برای تخریب و خشونت و همچنین تلفات رنج بشر را فراموش نکرد.

حتی با وجود جنگ، اوسامو تزوکا در مارس 1945 از دبیرستان فارغ التحصیل شد و در ژوئیه 1945 در دانشکده پزشکی دانشگاه اوزاکا پذیرفته شد. این به آن معنی نیست که تزوکا دنبال کردن مانگا را رها کرد، در واقع کاملا برعکس.

در سال 1946 او پیشنهاد کار بر روی کانسپت داستانی را دریافت کرد که توسط یک هنرمند مانگای محلی در اوزاکا به نام شیچیما ساکای توسعه یافته بود، و او از این فرصت استفاده کرد تا قدرت خود را در مانگای داستانی طولانی امتحان کند. در واقع، تزوکا آنقدر مشتاق بود که تنها پیش نویس اولیه اش 250 صفحه بود. با این حال، ساکای به شرکت انتشاراتی Ikueisha قول داده بود که یک کتاب 190 صفحه ای داشته باشد، بنابراین 60 صفحه از نسخه خطی تزوکا را حذف کرد. در این فرآیند، او بسیاری از فیلمنامه را تغییر داد و حتی بسیاری از طراحی ها را روتوش کرد. اگرچه این کار به دلیل نحوه چیدمان صفحات برای انتشار انجام شد، داستان بازآرایی شده تضعیف شده و برخی از عناصر طرح تغییر کردند یا به طور کامل حذف شدند. علاوه بر این، بسیاری از دیالوگ های ارتباطی جدید ساده شده بودند زیرا ساکای احساس می کرد برخی از سکانس ها برای خوانندگان جوان بسیار پیچیده است.

حتی با وجود این تغییرات شدید در ایده های تزوکا، زمانی که New Treasure Island (1947) در آوریل 1947 به بازار رفت، تقریباً به موفقیتی یک شبه دست یافت و به سرعت بیش از 400000 نسخه فروخت (یک شاهکار قابل توجه در ژاپنی که هنوز از ویرانی های پس از جنگ جهانی دوم بهبود می یابد.). همچنین تکنیک های داستان سرایی سینمایی تزوکا او را به عموم خریداران مانگا معرفی و جایگاه تزوکا را به عنوان یک ستاره مانگا تثبیت کرد و مسلماً کل ژانر مانگای داستانی را در ژاپن آغاز کرد.

 تزوکا علیرغم اینکه تحصیلات پزشکی را به پایان رسانده بود و یک پزشک مجاز شده بود، تصمیم خود را به دنبال حرفه ای در مانگا گرفته بود. اگرچه او هرگز طبابت  نکرد، دانش پزشکی زمانی که مشغول کار روی سه درام پزشکی بزرگ خود بود به او کمک کرد.

اگرچه او تقریباً هر از ساعت بیداری خود را صرف طراحی مانگا می کرد، تزوکا اغلب بیش از حد کار قبول میکرد. در نتیجه، سردبیران نشریات مختلف که سریال مانگای او را منتشر می‌کردند، او را دنبال می‌کردند و در کنارش منتظر می‌ماندند تا صفحه به صفحه آثار هنری را تمام کند. این که ویراستاران او از بازی «سنگ، کاغذ، قیچی» برای تصمیم گیری اینکه او ابتدا روی صفحات کدام نشریه کار کند یک اتفاق معمولی بود. این به نوبه خود باعث شد که تزوکا چندین "خانه امن" مخفی پیدا کند،این محل ها اغلب هتل‌های محلی دور از دسترس بودند، جایی که می‌توانست در آرامش روی مانگای خود کار کند.

با اینکه اوسامو تزوکا شروع خود را به عنوان یک هنرمند مانگا آغاز کرد، از برخی جهات می توان آن را به عنوان وسیله ای برای رسیدن به انیمیشن در نظر گرفت. در واقع، از خود تزوکا نقل شده است که گفته است در حالی که مانگا «همسر» او بود، انیمیشن «معشوقه» او بود و او به سادگی نتوانست جلوی بازگشت به آن را بگیرد.

البته، انیمیشن یه طور کلی نسبت به مانگا کار گروهی بیشتری میطلبد و باید توجه داشت که اگرچه تزوکا ممکن است در ایجاد طرح‌های کلی و تنظیم لحن کلی نقش داشته باشد، او نویسنده/کارگردان اصلی هیچ کدام از فیلم ها نبود. با این حال، آنها توسط کارکنان تزوکا توسعه یافته‌اند و بسیاری از نشانه‌های کارهای او را درخود دارند.

سر انجام در 9 فوریه 1989، اوسامو تزوکا، معروف به "خدای مانگا"، تنها چند ماه پس از تولد 60 سالگی خود، بر اثر سرطان معده درگذشت.

آخرین کلمات او این بود:« من از شما التماس می‌کنم... اجازه بدهید کار کنم.»

ترجمه توسط لیلا رستگار از tezukainenglish.com